Leliehaantje (Lilioceris lilii)
Taxonomische indeling |
Rijk: | Stam: | Klasse: | Orde: | Familie: | Geslacht: | Soort: |
Animalia |
Arthropoda | Insecta | Coleoptera | Chrysomelidae | Lilioceris | L.lilii |
Het leliehaantje is opvallend scharlakenrood aan de bovenkant, de rest van het lichaam is zwart. Het diertje wordt rond 10 mm lang. Hij voedt zich met planten uit de leliefamilie, inclusief sierlelies en keizerskronen in de tuin. Zowel de volwassen kevers als de larven eten vooral van de bladeren van lelie-achtigen, waarbij de larven nog veel schadelijker zijn dan de volwassen kevers. De vrouwtjes van het leliehaantje leggen hun eitjes niet in korte tijd. Ze kunnen twee tot drie maand oud worden en elke dag een paar eitjes afzetten. De eitjes komen al na 6 dagen uit en de larven vreten zich in twee weken helemaal vol. Dan verpoppen ze: ondergronds, in holle boomstompen of in bladafval op de grond. Omdat de wijfjes zo lang eitjes afzetten, blijven de kevertjes en hun larven maar opduiken. Non stop van april tot in september. Juist dit maakt ze moeilijk te bestrijden.
De eitjes zijn gelig oranje en worden in kleine rijtjes van 6 tot 8 afgezet op de onderkant van een blad. De larven zelf zijn roodachtig, maar je ziet ze bijna nooit als zodanig. Ze smeren namelijk hun eigen uitwerpselen over hun lichaam heen, zodat ze er al snel uitzien als vogelpoepjes. De meeste vijanden laten ze dan wel met rust. De volwassen kever smaakt uitermate vies en heeft ook al weinig natuurlijke vijanden. Ook de laatste generatie van het jaar verpopt al na twee weken, maar de volwassen kever blijft in zijn schuilplaats tot het volgende voorjaar.
De kevers kunnen geweldig veel schade toebrengen aan lelies, keizerskronen, kievitsbloemen en andere planten uit de leliefamilie. Ze knagen grote ronde gaten in de bladeren. Deze zien er dan niet meer uit. Ook kan de plant minder zuurstof opnemen en begint te verpieteren. Tenslotte maken de gaten de plant extra vatbaar voor ziekten, zoals meeldauw. Soms duurt het maar één tot twee maand voordat een lelie geheel ten gronde is gericht. Bestrijding is erg lastig. De mechanische methode is zeker in kleine tuinen vaak de beste: verzamel de volwassen kevers en doodt ze. De kevers zijn er opvallend genoeg voor.